Τεχνική ανασκόπηση Γενικού Δείκτη Χρηματιστηρίου Αθηνών

Υπάρχουν 2 τρόποι να αναλύσει κάποιος μια αγορά μετοχών με σκοπό να αποφασίσει αν είναι ελκυστική για αγορές ή αν ήρθε η ώρα να ρευστοποιήσει το χαρτοφυλάκιό του. Η μία μέθοδος είναι η τεχνική ανάλυση είτε κάποιου δείκτη όλης της αγοράς είτε μεμονωμένων μετοχών, και η άλλη μέθοδος είναι η θεμελιώδης ανάλυση είτε συνολικά της οικονομίας της χώρας ενδιαφέροντος, είτε του τομέα που διαστηριοποιείται η εταιρεία που μας ενδιαφέρει είτε ακόμα και της εταιρείας αυτής καθαυτής.

Η τεχνική ανάλυση είναι μια μέθοδος όπου γίνεται προσπάθεια ανάλυσης της δραστηριότητας των τιμών (price action), η οποία κατά την θεωρία εμπεριέχει όλη την πληροφορία που απαιτείται. Δεν μας ενδιαφέρουν τα θεμελιώδη οικονομικά μεγέθη είτε μεμονωμένων εταιρειών είτε του κλάδου που εξετάζουμε.

Όταν κάποιος δραστηριοποιείται στην αγορά μετοχών, και δεν είναι επαγγελματίας, ΟΡΘΑ επιλέγει να επενδύσει σε ένα καλάθι μετοχών (αμοιβαία κεφάλαια), διότι κατά αυτόν τον τρόπο μειώνει το ρίσκο. Οι δείκτες επί των μετοχών αντικατοπτρίζουν το price action επί ενός καλαθιού μετοχών και ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών αποτελεί τον πιο αντιπροσωπευτικό από αυτούς, αν κάποιος θέλει να επενδύσει σε ένα καλάθι ελληνικών μετοχών είτε μέσω αμοιβαίων κεφαλαίων είτε μέσω ασφαλιστικών προϊόντων.

Η επιλογή του κατάλληλου αμοιβαίου ή ασφαλιστικού προϊόντος γίνεται πάντα με την βοήθεια του συμβούλου και είναι προσαρμοσμένο στο επενδυτικό προφίλ ρευστότητας και κινδύνου του εκάστοτε επενδυτή. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό.

Η διαφορά μεταξύ ενός συμβούλου που απλά θέλει να πουλήσει ένα προιόν από έναν σύμβουλο που θέλει να βοηθήσει έναν πελάτη να κερδίσει από τις αποταμιεύσεις του έγκειται στο που και στο πότε.

Το που και το πότε θα προσπαθήσει να μας το δώσει η τεχνική ανάλυση.

Κοιτώντας λοιπόν το price action του Ελληνικού Χρηματιστηρίου από την δεκαετία του 1980 μπορούμε να παρατηρήσουμε τις εξής περιόδους:

1. Η περίοδος από το 1980 έως το 2000 είναι μια ανοδική φάση της αγοράς που χωρίζεται σε τρεις υποπεριόδους.

• Η πρώτη μέχρι τα τέλη του 1987, όπου ο γενικός δείκτης πενταπλασιάζεται (απόδοση 500%) σε μερικά χρόνια, ως αποτέλεσμα της ασύδωτης πιστωτικής επέκτασης της εποχής (τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα) που είχε οδηγήσει σε διψήφιο πληθωρισμό επί πολλά χρόνια. Οι μετοχές λοιπόν, αποτελούσαν ένα καλό επενδυτικό καταφύγιο εκείνο το διάστημα, αφού τα χρήματα έχαναν την αξία τους λόγω του πληθωρισμού. Η αγορά αγγίζει τις 500 μονάδες και μετά όπως συνηθίζεται ύστερα από μία περίοδο υπερβολής, ακολουθεί μία περίοδος συσσώρευσης έως τα μέσα του 1989.

• Εκεί κάπου στα τέλη του 1989 αρχίζει η δεύτερη υποπερίοδος, όπου η αγορά δοκιμάζει για δεύτερη φορά τις 500 μονάδες και το επίπεδο διασπάται. Όταν μια σημαντική αντίσταση διασπάται είναι σύνηθες φαινόμενο η αγορά να κινείται έντονα ανοδικά. Έτσι και έγινε, και ο ΓΔ μέσα σε λιγότερο από 1 χρόνο άγγιξε και ξεπέρασε για λίγο τις 1600 μονάδες, δλδ μια απόδοση σχεδόν 300% σε λιγότερο από 2 χρόνια. Όπως έχουμε όμως εξηγήσει μετά από μία τέτοια υπερβολή η αγορά πάντα διορθώνει και συσσωρεύει. Όντως, ο ΓΔ διόρθωσε έως και το προηγούμενο σημαντικό επίπεδο, δλδ αυτό των 500 μονάδων περίπου. Το γεγονός ότι η διόρθωση έφτασε μέχρι το προηγούμενο σημαντικό επίπεδο, αλλά δεν το διέσπασε έθεσε τα θεμέλια, ώστε ο ΓΔ να συνεχίσει την ανοδική του πορεία. Το σημαντικό επίπεδο αυτή την φορά είναι οι 1600 μονάδες.

• Η τρίτη υποπερίοδος αρχίζει με την προσέγγιση των 1600 μονάδων 7 χρόνια αργότερα, δλδ κάπου μέσα στο 1997. Αφού το επίπεδο αντέχει σε δύο χτυπήματα, τελικώς διασπάται ανοδικά και αρχίζει η μεγαλύτερη φούσκα των Ελληνικών μετοχών όπου ο ΓΔ από 1600 μονάδες μέσα σε λιγότερο από 2 χρόνια έφτασε τις 6400 μονάδες περίπου.

2. Η περίοδος από το 2000 μέχρι σήμερα που είναι η πτωτική φάση της αγοράς χωρίζεται στις εξής υποπεριόδους:

• Η πρώτη περίοδος είναι η φάση του πανικού, όπου η αγορά από τις 6400 μονάδες δοκιμάζει το προηγούμενο σημαντικό επίπεδο. Ποιο ήταν αυτό; Μα φυσικά οι 1600 μονάδες. Αυτή η κατακόρυφη πτώση που συνέπεσε με την κατάρρευση του dot bubble στις ΗΠΑ τελείωσε κάπου το 2003.

• Η δεύτερη περίοδος είναι η ψευδής εντύπωση ότι η αγορά πάει για νέα υψηλά. Η αγορά λοιπόν αρχίζει να ανεβαίνει από τις 1600 μονάδες, αλλά δεν έφτασε ποτέ πάνω από τις 6400. Κάπου στις 5300 μονάδες αρχίζει η πτώση. Το γεγονός ότι ο ΓΔ δεν μπόρεσε να κάνει νέα υψηλά, επιβεβαιώνει ότι η ελληνική αγορά είναι σε πτωτική φάση (το λεγόμενο bear market). Ο ΓΔ αρχίζει και πέφτει κατακόρυφα (συνέπεσε με την μεγάλη κρίση στις ΗΠΑ το 2008), και η πτώση σταματάει που αλλού; Μα στις 1600 περίπου μονάδες, όπου είναι το σημαντικό επίπεδο. Εκεί η αγορά κάνει άλλη μία τελευταία ανοδική προσπάθεια η οποία όμως, δεν μπορεί καν να ξεπεράσει τις 3000 μονάδες. Παρατηρούμε ότι η άνοδος από τις 1600 μονάδες, όπου πια είναι ξεκάθαρα σημαντικό επίπεδο μέχρι τις 3000 μονάδες είναι λιγότερο από το 50% της ανόδου από τις 1600 στις 5300, ένα ξεκάθαρα τεχνικό σήμα ότι η αγορά οδεύει για ΔΙΑΣΠΑΣΗ των 1600 μονάδων. Μόνο με τεχνική ανάλυση μπορούσε κάποιος να προβλέψει κάτι τέτοιο και μόνο η συνεργασία με οικονομικούς συμβούλους που αναλύουν κατά αυτόν τον τρόπο την αγορά μπορεί να προστατεύσει τους αποταμιευτές από απώλειες. Να σημειωθεί εδώ, ότι ακόμα 12 χρόνια μετά την καθοδική διάσπαση των 1600 μονάδων η αγορά είναι πολύ πιο κάτω από αυτό το επίπεδο.

• Η τρίτη περίοδος είναι η πειστική διάσπαση των 1600 μονάδων κάπου μέσα στο 2010. Η Ελλάδα είναι στα μνημόνια, αλλά παρόλα αυτά υπάρχουν δύο προσπάθειες της αγοράς να διαπεραστεί ανοδικά το επίπεδο των 1600 μονάδων, οι οποίες φυσικά ήταν αποτυχημένες. Το σημαντικό λοιπόν αυτό επίπεδο κάπου μέσα στο 2011 έγινε από ΣΤΗΡΙΞΗ της αγοράς, πολύ σημαντική ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ. Τι σημαίνει αυτό για τον μέσο αποταμιευτή; Ότι η Ελληνική αγορά θα μπει πάλι σε μακροχρόνια ανοδική τάση ΜΟΝΟ με ανοδική διάσπαση των 1600 μονάδων. Η αγορά κατά την διάρκεια αυτής της τρίτης περιόδου που εκτείνεται μέχρι και σήμερα, ακολουθεί μια ελαφρά πλαγιοανοδική πορεία μεταξύ δύο σημαντικών επιπέδων: των 500 μονάδων (θυμάστε το πολύ σημαντικό επίπεδο από το 1987;) και των 950 μονάδων. Κάθε φορά που η αγορά πλησιάζει τις 950 μονάδες πέφτει και κάθε φορά που πλησιάζει τις 500 μονάδες ανεβαίνει.

Τι μπορεί λοιπόν να κάνει ο μέσος αποταμιευτής; Αφού συμβουλευθεί έναν πιστοποιημένο ασφαλιστικό και επενδυτικό σύμβουλο θα μπορούσε να ενισχύει το αποταμιευτικό του με έκτακτες καταβολές κάθε φορά που η αγορά πλησιάζει την περιοχή αγορών και να μειώνει τις καταβολές του κάθε φορά που η αγορά πλησιάζει την περιοχή αντίστασης. Η απόδοση από το buy zone μέχρι το resistance zone είναι περίπου 80% και αυτό έχει γίνει μέχρι τώρα 2 φορές τα τελευταία 10 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι με την βοήθεια κάποιου συμβούλου που γνωρίζει τεχνική ανάλυση των αγορών, ένας αποταμιευτής θα μπορούσε να έχει ΥΠΕΡΔΙΠΛΑΣΙΑΣΕΙ το χαρτοφυλάκιό του ακόμα και σε μια επίπεδη αγορά όπως η Ελληνική. Ο σύμβουλος αυτός έχει τη δυνατότητα να χαράξει στρατηγική στην περίπτωση που οι 500 μονάδες χαθούν, όπως επίσης και στην περίπτωση της ανοδικής διάσπασης των 950 μονάδων.

Η αποταμίευση στην εποχή του πληθωρισμού πρέπει να είναι μόνο σε assets, όπως είναι οι μετοχές, τα ακίνητα και τα commodities. Μετρητά και ομόλογα είναι οι χειρότερες μακράν επιλογές. Η διαχείριση όμως των χρημάτων σε μετοχές απαιτεί ειδική γνώση, αφού οι εποχές όπου η κερδοφορία στηριζόταν σε τυχαία αγορά επενδυτικών προϊόντων έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η επόμενη δεκαετία αποτελεί περίοδο ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΗΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΤΗΤΑΣ και μόνο η ανάλυση της αγοράς δίνει την ελπίδα να βγει κάποιος κερδισμένος.

Συμβουλή Ημέρας: Η γνώση της τεχνικής ανάλυσης σταθμίζει το ρίσκο των αγορών και καθιστά τα ελληνικά αμοιβαία κεφάλαια μια ελκυστική επένδυση. Μείνετε συντονισμένοι.

Το άρθρο συντάχθηκε με την συμβολή του ιδρυτή και αναλυτή του site stoicinstocks.com

ΠΡΟΣΟΧΗ: Τα παραπάνω δεν αποτελούν προτροπή για αγορά ή πώληση μετοχών ή άλλων επενδυτικών προϊόντων. Κάθε επενδυτική επιλογή πρέπει να γίνεται μέσα από την άμεση επαφή με πιστοποιημένο ασφαλιστικό - επενδυτικό σύμβουλο, όπου θα αναλυθούν το επενδυτικό προφίλ και οι ανάγκες του υποψήφιου επενδυτή.